کد مطلب:314020 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:225
شفای نیمه بچه
سید عطاءالله شمس دولت آبادی نقل كرد:
یكی از علما برای برآمدن حاجتش، ده شب در حرم مطهر حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام بیتوته كرد ولی نتیجه نگرفت. سپس به حرم حضرت اباعبدالله علیه السلام رفت و ده شب در كنار مرقد آن حضرت بیتوته كرد، باز هم نتیجه نگرفت.
همچنین ده شب در حرم آقا اباالفضل العباس علیه السلام بیتوته كرد و در آنجا نیز نتیجه ندید. در آخرین شب بیتوته در حرم حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام دید كه زنی وارد حرم شد و یك طفل ناقص را كنار ضریح انداخت و گفت: یا اباالفضل، من از شما اولاد خواستم؛ اینك خدا به من یك بچه ی ناقص و نیمه داده است، من از اینجا نمی روم مگر اینكه معجزه كنی و طفل كاملی از برای من بگیری! ناگهان غوغا برپا شد و گفتند: بچه ی نیمه، طفل سالم گردید! زن بچه را در آغوش گرفته و بیرون رفت.
این مرد عالم خیلی دلتنگ شد، آمد كنار ضریح و گفت: یا اباالفضل العباس علیه السلام، ببین من یك ماه است كه كنار قبر پدر و برادرت و نیز خود تو از خدا حاجت خواستم و حاجتم را روا نكردید، ولی زن عرب بادیه نشین آمد و فورا حاجتش را دادید.
چندی بعد، كنار ضریح خوابش برد. در عالم رؤیا حضرت به او فرمود: هر كس
[ صفحه 403]
به قدر معرفت خود حاجت می خواهد و خداوند هر نوع صلاح بداند به او كرامت می كند. چه او همین اندازه نسبت به ما آشنایی دارد، اما حسابشان جدا است و ما با نظر لطف به تو می نگریم و صلاح شما را در این حال می بینیم. [1] .
یكی از علما برای برآمدن حاجتش، ده شب در حرم مطهر حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام بیتوته كرد ولی نتیجه نگرفت. سپس به حرم حضرت اباعبدالله علیه السلام رفت و ده شب در كنار مرقد آن حضرت بیتوته كرد، باز هم نتیجه نگرفت.
همچنین ده شب در حرم آقا اباالفضل العباس علیه السلام بیتوته كرد و در آنجا نیز نتیجه ندید. در آخرین شب بیتوته در حرم حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام دید كه زنی وارد حرم شد و یك طفل ناقص را كنار ضریح انداخت و گفت: یا اباالفضل، من از شما اولاد خواستم؛ اینك خدا به من یك بچه ی ناقص و نیمه داده است، من از اینجا نمی روم مگر اینكه معجزه كنی و طفل كاملی از برای من بگیری! ناگهان غوغا برپا شد و گفتند: بچه ی نیمه، طفل سالم گردید! زن بچه را در آغوش گرفته و بیرون رفت.
این مرد عالم خیلی دلتنگ شد، آمد كنار ضریح و گفت: یا اباالفضل العباس علیه السلام، ببین من یك ماه است كه كنار قبر پدر و برادرت و نیز خود تو از خدا حاجت خواستم و حاجتم را روا نكردید، ولی زن عرب بادیه نشین آمد و فورا حاجتش را دادید.
چندی بعد، كنار ضریح خوابش برد. در عالم رؤیا حضرت به او فرمود: هر كس
[ صفحه 403]
به قدر معرفت خود حاجت می خواهد و خداوند هر نوع صلاح بداند به او كرامت می كند. چه او همین اندازه نسبت به ما آشنایی دارد، اما حسابشان جدا است و ما با نظر لطف به تو می نگریم و صلاح شما را در این حال می بینیم. [1] .
[1] كرامات الحسينية، ص 156.